
មហាប្រាសាទពីរ៉ាមីតនៃទីក្រុងជីហ្សា គឺជាអច្ឆរិយវត្ថុដ៏អស្ចារ្យមួយក្នុងលោក ប៉ុន្តែនៅតែមានចំណោទដ៏តឹងតែងជាច្រើននៅឡើយ ទាក់ទងទៅនឹងការស្ថាបនារបស់ប្រាសាទទាំងនេះ។
យោងតាមគេហទំព័រ Collective Evolution បានឱ្យដឹងថា មានដុំឥដ្ឋចំនួន២,៥លានដុំត្រូវបានប្រើ ដើម្បីស្ថាបនាប្រសាទពីរ៉ាមីត ដែលគ្របដណ្ដប់លើផ្ទៃដីទំហំ១៣អា។ ប៉ុន្តែ យើងនៅតែមិនទាន់ដឹងថាតើ ដុំថ្មដែលមានទម្ងន់ចាប់ពី២ទៅ២០តោនទាំងនេះ ត្រូវបានរំកិលដោយរបៀបណា។ ក៏ជាមន្ទិលផងដែរ អំពីវិធីដែលអាចកាត់ឥដ្ឋថ្មដ៏ធំទាំងនេះ ឲ្យបានយ៉ាងត្រឹមល្អ។
ការប៉ាន់ប្រមាណពីគេហទំព័រ Collective Evolution បានឲ្យដឹងថា ប្រសិនបើកម្លាំងកម្មករព្យាយាមរៀបបន្តុបឥដ្ឋ១០ដុំរៀងរាល់ថ្ងៃ វានឹងនៅតែប្រើពេលយ៉ាងហោចណាស់៦៦៤ឆ្នាំក្នុងការផ្គុំឥដ្ឋថ្មចំនួន២,៥លានដុំ ដើម្បីសាងសង់បានប្រាសាទពីរ៉ាមីតមួយ។

យោងតាមលោករីឆាត ខូស្លូវ Richard Coslow ដែលជាសាស្រ្តាចារ្យ មកពីសកលវិទ្យាល័យ Cornell យល់ថា បែបនេះវាមិនអាចទៅរួចឡើយ។
"វាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការកែនកម្លាំងមនុស្សប្រុសឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ សូម្បីតែដុំថ្មទម្ងន់៩,០០០ផោន (៤០០គ.ក) ដែលមានទំហំប្រហែលត្រឹមតែ៣ហ្វីតកន្លះ (១ម៉ែត្រ)។ ដើម្បីលើកដុំថ្មមួយដុំនេះឡើង និងដាក់មកវិញ ហើយបន្ទាប់មករំកិលតម្រៀបលើប្រាសាទពីរ៉ាមីត អាចប្រើកម្លាំងមនុស្សបុរស១០នាក់ ដោយជ្រុងម្ខាងៗ២នាក់ និងជ្រុងម្ខាងៗទៀត៣នាក់។ ហើយនេះមានន័យថា ដុំថ្មទម្ងន់៩០០ផោននេះអាចលើកទៅរួច ប្រសិនបើបុរសម្នាក់ៗបានលើកព្រមគ្នា ស្មើៗគ្នា។ ជាក់ស្ដែង ការបង្ហាញនូវអព្ភូតហេតុនៃកម្លាំងបែបនេះគឺមិនត្រឹមតែអាចធ្វើបានទេ តែមិនអាចទៅរួចឡើយ។ ប្រាសាទពីរ៉ាមីតដែលបានកសាងឡើងដោយជនជាតិអេហ្ស៊ីបកាលពី៤០០០ទៅ៤៥០០ឆ្នាំមុនទាំងនេះ គឺជាអច្ឆរិយវត្ថុមួយក្នុងចំណោមអច្ឆរិយវត្ថុប្រាំពីររបស់ពិភពលោក។ យោងតាមលោក ខូស្លូវ ប្រសិនបើសំដៅថា មានឯកសារយោងផ្សេងៗដែលបញ្ជាក់ពីការប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីន ក្នុងការសាងសង់ពីរ៉ាមីត ប្រហែលជាឯកសារទាំងនោះ បានឆេះនៅក្នុងអគ្គិភ័យមួយ នៃបណ្ណាល័យអាឡិចសាន់ឌ្រៀនអស់ទៅហើយ (Alexandrian Library)"។

.